رئیس صلیب سرخ خطاب به شورای حقوق بشر
چالش هایی که امروز با آن مواجه هستیم رو به بهبودی می رود. ما به طور منظم شاهد نتایج دلهره آور نقض گسترده حقوق بین الملل بشر و قوانین بین المللی بشردوستانه هستیم.
در هر بخش از جهان، بسیاری از غیرنظامیان هدف منازعات مسلحانه هستند، بسیاری از آنها در شرایط غیرانسانی محبوس شده اند و بسیاری از آنها به اجبار آواره شده اند به نحوی که تمامی این موراد نقض قوانین بشردوستانه محسوب می شوند.
چالش های پیشگیری، پاسخ به این جنایات و بهبودی چنین وضعیتی بسیار زیاد است، و راه حل پیچیده و چندوجهی است. اما ما بسیاری از ابزارهای موجود حل این چالش ها را در اختیار داریم.
امروز، من از همه دولتهای عضو خواستم تا تعهدات خود را – به عنوان کسانی که در ابتدا مسئول حفاظت از شهروندان غیرنظامی خود هستند – رعایت کنند و تعهد بنیادین بشریت را تقویت کنند: و به حفظ حیات و کرامت انسان احترام بگذارند.
واضح است که توفیق محدودی در کاهش آلام انسانها خواهیم داشت مگر اینکه تلاش های پیشگیرانه ای برای کاهش نیازهای مردم وجود داشته باشد. اساسا، این امر از احترام به قوانین بین المللی بشردوستانه است که هر کشوری در سراسر جهان به آن ملزم است.
این قانون مسیر انسانیت مشترک ما است، این سپری برای ما در قبال توحش است:
- افراد اهداف نمی باشند.
- مجازات، شکنجه، اعدام ها هرگز قابل قبول نیستند.
- بیمارستان های متصدی رسیدگی به مجروح و بیماران اهداف نیستند.
- کسانی که کمک می کنند نمی توانند ربوده یا کشته شوند.
- غیرنظامیان نمی توانند به عنوان سپر انسانی استفاده شوند.
- سلاح های غیرقانونی، که موجب آلام زیادی می شوند، نباید هرگز استفاده شوند.
- کسانی که به کمک نیاز دارند باید به کسانی کمک رسان هستند دسترسی داشته باشند.
- افراد غیر نظامی که در مناطق درگیری محصور شده اند باید بتوانند به مکان های امن تر بروند.
ما باید به موارد نقض قانون توجه کنیم، همچنین می بایست نمونه های مثبت زیادی از اینگونه موارد را تشخیص دهیم. قانون یک ابزار ذاتا عملی است که می تواند رفتار را شکل دهد و بر کسانی که ملزم به رعایت آن هستند تأثیر بگذارد به نحوی که اقدامات را محدود کند. این حقوق راهنمایی هایی را در مورد معضلات بشریت و ضرورت نظامی ارائه می دهد، به ارتش اجازه می دهد که حرمت مشترک را رعایت کنند و قداست یکدیگر را محفوظ بدارند.
این قانون، اساسی را، زبان مشترک، برای طرفهای متخاصم فراهم می آورد تا به مقاصد یا مزایای مشترک برسند:
به عنوان مثال برای محدود کردن سلاح های مخرب مانند پیمان ضد مین و برنامه های مین روبی گسترده که هزاران نفر را نجات داده است، توافق دارند. یا برای مذاکره بر مبادلات زندانیان یا برای پاسداری از انتقال غیرنظامیان از شهر های محاصره شده.
قانون، حرمت همه افراد را تضمین می کند، و به کاهش شکنجه و جلوگیری از تداوم خشونت و افراط گرایی کمک می کند. این قانون، بشریت همه افراد را تضمین می کند، به نحوی که هیچ گروه یا فردی مورد اغماض قرار نمی گیرد.برای مثال، حقوق می گوید که جنگجویان خارجی “ناشناس” نیستند یا در عرصه جهان پنهان نخواهند شد.
این قانون ICRC را قادر می سازد تا افراد گمشده را شناسایی کند، خانواده ها را مجددا به هم ملحق کرده و به مصیبت جوامع متفرق شده توسط جنگ توجه کند.
حقوق بین الملل بشر دوستانه نه تنها موثر و عملی است، بلکه زمانی که مورد احترام قرار می گیرد، تأثیرات مثبت و مشهودی دارد. به عنوان مثال زمانی که اصول تناسب و تمایز اعمال می شود، زندگی انسانها حفظ می یابد، بیمارستان ها و مدارس باقی می ماند، تامین برق و آب ادامه می یابد و بازار ها به فعالیت ادامه می دهند. اینها عواملی هستند که همه برای ایجاد ثبات زمانی که آتش بس رخ داده و جنگ پایان یافته است سهمیم هستند.
ICRC قصد دارد محیطی را ایجاد کند که در آن حیات و کرامت انسان را از طریق حفاظت و تقویت حقوق بشر دوستانه مورد احترام قرار می دهد. ما برای انجام این کار از قانون استفاده می کنیم و ما با هر نفری با نفوذ صحبت می کنیم؛ زیرا هرکسی نقش مهمی در حصول اطمینان از احترام به قانون دارد.
